Godt verschijnt Salomo ander mael, ver s 1, et c. Salomo schenckt den Koningh Hiram eenige steden voor sijne diensten, 10. Een verhael van de gestichten, ende sterckten die Salomo gebouwt heeft, 15. van ’t onderscheyt sijner ondersaten, 20. van sijne jaerlicksche offerhanden, 25. van sijne schipsvlote na Ophir, 26.
1 H Et geschiedde nu, als Salomo voleyndt hadde te bouwen het Huys des HEEREN, ende het huys des Koninghs: ende alle de begeerte van Salomo, die hem gelust hadde te maken;
2 Dat de HEERE ten anderen male Salomo verscheen, gelijck als hy hem in Gibeon verschenen was.
3 Ende de HEERE seyde tot hem; Ick hebbe u gebedt, ende uwe smeeckinge gehoort, die ghy voor mijn aengesicht smeeckende gedaen hebt; Ick hebbe dat huys geheylight, het welcke ghy gebouwt hebt, op dat ick mijnen name aldaer tot in eeuwigheyt sette: ende mijne oogen, ende mijn herte sullen daer zijn t’allen dagen.
4 Ende soo ghy voor mijn aengesichte wandelen sult, gelijck als uwe vader David gewandelt heeft, met volkomenheyt des herten, ende met oprechtigheyt, om te doen na al dat ick u geboden hebbe, [ende ] mijne insettingen, ende mijne rechten houden sult:
5 Soo sal ick den throon uwes Koninckrijcks over Israël bevestigen in eeuwigheyt: gelijck als ick gesproken hebbe over uwen vader David, seggende; Geen man en sal u afgesneden worden van den throon Israëls.
6 [Maer ] soo ghylieden u teenemael afkeeren sult, ghy, ende uwe kinderen, van my na [te volgen, ] ende niet houden en sult mijne geboden, [ende ] mijne insettingen, die ick voor uwen aengesichte gegeven hebbe: maer henen gaen, ende andere goden dienen, ende u voor deselve neder buygen sult:
7 Soo sal ick Israël uytroeijen van het lant, dat ick hen gegeven hebbe, ende dit Huys, het welcke ick mijnen name geheylight hebbe, sal ick van mijn aengesichte wech werpen: ende Israël sal tot een spreeckwoort, ende spotreden zijn onder alle volckeren.
8 Ende aengaende dit Huys [dat ] verheven sal geweest zijn, al wie voor het selve voorby gaen sal, sal sich ontsetten, ende fluyten: men sal seggen, Waerom heeft de HEERE alsoo gedaen aen desen lande, ende aen desen huyse?
9 Ende men sal seggen; Om dat sy den HEERE haren Godt verlaten hebben, die hare vaderen uyt Egyptenlant uytgevoert hadde, ende hebben sich aen andere goden gehouden, ende sich voor deselve neder gebogen, ende die gedient: daerom heeft de HEERE al dit quaet over hen gebracht.
10 Ende het geschiedde ten eynde van twintigh jaren, in dewelcke Salomo die twee huysen gebouwt hadde; het Huys des HEEREN, ende het huys des Koninghs;
11 ([Waer toe ] Hiram de Koningh van Tyrus, Salomo van cederboomen, ende van dennenboomen, ende van gout, na allen sijnen lust opgebracht hadde) dat als doe de Koningh Salomo aen Hiram twintigh steden gaf in het lant van Galilea.
12 Ende Hiram toogh uyt van Tyrus, om de steden te besien, die Salomo hem gegeven hadde; maer sy en waren niet recht in sijne oogen.
13 Daerom seyde hy; Wat zijn dat voor steden, mijn broeder, die ghy my gegeven hebt? ende hy noemdese het lant Cabul, tot op desen dagh.
14 Ende Hiram hadde den Koningh gesonden, hondert, ende twintigh talenten gouts.
15 Dit is nu de oorsake van den uytschot, die de Koningh Salomo dede opkomen, om het Huys des HEEREN te bouwen, ende sijn huys, ende Millo, ende den muer van Ierusalem: mitsgaders Hazor, ende Megiddo ende Gezer.
16 [Want ] Pharao de Koningh van Egypten was opgekomen, ende hadde Gezer ingenomen, ende die met vyer verbrant, ende de Canaaniten, die in de stadt woonden, gedoot, ende haddese sijner dochter, de huysvrouwe van Salomo, tot een geschenck gegeven.
17 Alsoo bouwde Salomo Gezer, ende het leege Beth-Horon:
18 Ende Baalath, ende Tamor in de woestijne, in dat lant:
19 Ende alle de schatsteden, die Salomo hadde, ende de wagensteden, ende de steden der ruyteren; ende wat de begeerte Salomons begeerde te bouwen, in Ierusalem, ende in den Libanon, ende in ’t gantsche lant sijner heerschappije.
20 Aengaende al het volck dat over gebleven was van de Amoriten, Hethiten, Pheriziten, Hiviten, ende Iebusiten, die niet en waren van de kinderen Israëls:
21 Hare kinderen die na hen in het lant over gebleven waren, die de kinderen Israëls niet en hadden konnen verbannen: die heeft Salomo gebracht op slaefschen uytschot tot op desen dagh.
22 Doch van de kinderen Israëls en maeckte Salomo geenen slave: maer sy waren krijghslieden, ende sijne knechten, ende sijne Vorsten, ende sijne Hooftlieden, ende de Overste sijner wagenen, ende sijner ruyteren.
23 Dese waren de Overste der bestelden die over het werck Salomons waren, vijf hondert ende vijftigh: die heerschappije hadden over het volck dat in het werck doende was.
24 Doch de dochter Pharaos toogh van de stadt Davids op tot haer huys, het welcke hy voor haer gebouwt hadde: doe bouwde hy Millo.
25 Ende Salomo offerde drie mael des jaers brand-offeren, ende danck-offeren, op den altaer dien hy den HEERE gebouwt hadde, ende roockte op dien, dewelcke voor het aengesichte des HEEREN was: als hy het huys volmaeckt hadde.
26 De Koningh Salomo maeckte oock schepen te Ezeon Geber, dat by Eloth is aen den oever der schelfzee, in het lant van Edom.
27 Ende Hiram sondt met die schepen sijne knechten, schiplieden, kenners van de zee, met de knechten van Salomo.
28 Ende sy quamen tot Ophir, ende haelden van daer des gouts, vier hondert ende twintigh talenten: ende brachten het tot den Koningh Salomo.
God verschijnt ten tweeden male aan Salomo
1 HET geschiedde nu, als Salomo voleind had te bouwen het huis des HEEREN en het huis des konings, en al de begeerten van Salomo, die hem gelust had te maken;
2 Dat de HEERE ten anderen male aan Salomo verscheen, gelijk als Hij hem in Gibeon verschenen was.
3 En de HEERE zeide tot hem: Ik heb uw gebed en uw smeking gehoord, die gij voor Mijn aangezicht smekende gedaan hebt; Ik heb dat huis geheiligd, hetwelk gij gebouwd hebt, opdat Ik Mijn Naam aldaar tot in eeuwigheid zette; en Mijn ogen en Mijn hart zullen daar zijn te allen dage.
4 En zo gij voor Mijn aangezicht wandelen zult, gelijk als uw vader David gewandeld heeft, met volkomenheid des harten, en met oprechtheid, om te doen naar al wat Ik u geboden heb, en Mijn inzettingen en Mijn rechten houden zult;
5 Zo zal Ik den troon uws koninkrijks over Israël bevestigen in eeuwigheid; gelijk als Ik gesproken heb over uw vader David, zeggende: Geen man zal u afgesneden worden van den troon van Israël.
6 Maar zo gijlieden u te enen male afkeren zult, gij en uw kinderen, van Mij na te volgen , en niet houden zult Mijn geboden en Mijn inzettingen, die Ik voor uw aangezicht gegeven heb; maar heengaan, en andere goden dienen, en u voor dezelve nederbuigen zult;
7 Zo zal Ik Israël uitroeien van het land, dat Ik hun gegeven heb, en dit huis, hetwelk Ik Mijn Naam geheiligd heb, zal Ik van Mijn aangezicht wegwerpen; en Israël zal tot een spreekwoord en spotrede zijn onder alle volken.
8 En aangaande dit huis, dat verheven zal geweest zijn, al wie voor hetzelve zal voorbijgaan, zal zich ontzetten en fluiten; men zal zeggen: Waarom heeft de HEERE alzo gedaan aan dit land en aan dit huis?
9 En men zal zeggen: Omdat zij den HEERE, hun God, verlaten hebben, Die hun vaderen uit Egypteland uitgevoerd had, en hebben zich aan andere goden gehouden, en zich voor dezelve nedergebogen, en hen gediend; daarom heeft de HEERE al dit kwaad over hen gebracht.
Salomo schenkt aan koning Hiram twintig steden
10 En het geschiedde ten einde van twintig jaren, in dewelke Salomo die twee huizen gebouwd had, het huis des HEEREN en het huis des konings;
11 (Waartoe Hiram, de koning van Tyrus, Salomo van cederbomen, en van dennenbomen, en van goud, naar al zijn lust opgebracht had), dat alstoen de koning Salomo aan Hiram twintig steden gaf in het land van Galilea.
12 En Hiram toog uit van Tyrus, om de steden te bezien, die Salomo hem gegeven had, maar zij waren niet recht in zijn ogen.
13 Daarom zeide hij: Wat zijn dat voor steden, mijn broeder, die gij mij gegeven hebt? En hij noemde ze het land Kabul, tot op dezen dag.
14 En Hiram had den koning gezonden honderd en twintig talenten gouds.
15 Dit is nu de oorzaak van het uitschot, dat de koning Salomo deed opkomen, om het huis des HEEREN te bouwen, en zijn huis, en Millo, en den muur van Jeruzalem, mitsgaders Hazor, en Megiddo, en Gezer.
16 Want Farao, de koning van Egypte, was opgekomen, en had Gezer ingenomen, en haar met vuur verbrand, en de Kanaänieten, die in de stad woonden, gedood, en had haar aan zijn dochter, de huisvrouw van Salomo, tot een geschenk gegeven.
17 Alzo bouwde Salomo Gezer, en het lage Beth-horon.
18 En Baälath, en Tamor in de woestijn, in dat land;
19 En al de schatsteden, die Salomo had, en de wagensteden, en de steden der ruiteren, en wat de begeerte van Salomo begeerde te bouwen, in Jeruzalem, en op den Libanon, en in het ganse land zijner heerschappij.
20 Aangaande al het volk, dat overgebleven was van de Amorieten, Hethieten, Ferezieten, Hevieten, en Jebusieten, die niet waren van de kinderen Israëls;
21 Hun kinderen, die na hen in het land overgebleven waren, die de kinderen Israëls niet hadden kunnen verbannen, die heeft Salomo gebracht op slaafsen uitschot tot op dezen dag.
22 Doch van de kinderen Israëls maakte Salomo geen slaaf; maar zij waren krijgslieden, en zijn knechten, en zijn vorsten, en zijn hoofdlieden, en de oversten zijner wagenen, en zijner ruiteren.
23 Dezen waren de oversten der bestelden, die over het werk van Salomo waren, vijfhonderd en vijftig, die heerschappij hadden over het volk, dat in het werk doende was.
24 Doch de dochter van Farao toog van de stad Davids op tot haar huis, hetwelk hij voor haar gebouwd had; toen bouwde hij Millo.
25 En Salomo offerde driemaal des jaars brandofferen en dankofferen, op het altaar, dat hij den HEERE gebouwd had, en rookte op dat, hetwelk voor het aangezicht des HEEREN was, als hij het huis volmaakt had.
26 De koning Salomo maakte ook schepen te Ezeon-Geber, dat bij Eloth is, aan den oever der Schelfzee, in het land van Edom.
27 En Hiram zond met die schepen zijn knechten, scheepslieden, kenners van de zee, met de knechten van Salomo.
28 En zij kwamen te Ofir, en haalden van daar aan goud, vierhonderd en twintig talenten, en brachten het tot den koning Salomo.
