1 Voor wien de doot bitter, ende voor wien die aengenaem is. 8 Wat plagen den kinderen der godtloose over komen. 15 Derhalven moet men sorgen, om eenen goeden naem, ende om wijsheyt te verkrijgen. 20 Over wat saken men hem by alle soorten van menschen moet schamen.
1 O Doot, hoe bitter is de gedachtenisse van u, voor een mensche die in vrede leeft by sijne goederen.
2 Voor een man die goede ruste heeft, ende dien het wel gaet in allen, ende noch sterck is om spijse te nemen.
3 O doot, u oordeel is aengenaem voor een mensch die behoeftigh is, ende die aen sterckte afgenomen heeft.
4 Voor eenen die in sijnen uytersten ouderdom is, ende ontrent alle dingen besigh is, ende hemselven mistrouwt, ende de lijdtsaemheyt verloren heeft.
5 En vreest het oordeel des doots niet: gedenckt aen de gene die voor u geweest zijn, ende die na u komen sullen: want dit is het oordeel uwen vleesche van den Heere [opgeleght .]
6 Ende wat wilt ghy weygerigh zijn in ’t gene den Allerhooghsten wel behaeght?
7 Of ghy tien, ofte hondert, ofte duysent jaren [leeft :] in het graf en is geene bestraffinge des levens.
8 Der sondaren kinders worden grouwelicke kinderen, ende die in de gebuerschappen der godtloosen t’samen verkeeren.
9 Het erfdeel van de kinderen der sondaers vergaet, ende by haer zaet blijft geduerigh versmaetheyt.
10 Eenen godtloosen vader schelden sijne kinderen, overmits sy om sijnent wille gesmadet worden.
11 Wee u ghy godtloose mannen, die ghy de wet des Allerhooghsten verlaten hebt.
12 Want indien ghy vermenighvuldight, het is tot verderfenisse: ende indien ghy geboren wort, soo wort ghy tot eenen vloeck geboren: ende indien ghy sterft, soo wort ghy den vloeck tot een deel.
13 Al wat uyt der aerden is, sal wederom in d’aerde keeren: van gelijcken [gaen ] de godtloose na het verderf.
14 De menschen dragen rouwe van wegen der selver lichamen, doch de boose naem der menschen sal uytgewischt worden.
15 Draeght sorge om eenen [goeden ] naem [te verkrijgen :] want deselve sal u by blijven [meer ] dan duysent groote schatten gouts.
16 Een goet leven heeft een seker getal der dagen, maer een goede naem blijft in eeuwigheyt.
17 Mijne kinderen, bewaert den tucht in vrede.
18 De wijsheyt die verborgen is, ende een schat die niet te voorschijn en komt, wat nuttigheyt heeft men van beyden?
19 Een mensche die sijne dwaesheyt verberght, is beter dan een mensche die sijne wijsheyt verberght.
20 Dat men hem dan ontsie voor mijn woort: want het en is niet goet in alle dingen schaemte te houden, ende alle dingen en worden niet van allen in getrouwigheyt goet gekent.
21 Schaemt u voor vader ende moeder van wegen hoererije, ende voor eenen Vorst ende Machtigen van wegen de leugen:
22 Ende voor eenen Rechter ende Oversten van wegen mishandelinge: voor eene vergaderinge, ende voor het volck, van wegen overtredinge der wet.
23 Voor eenen medegesel ende vrient van wegen ongerechtigheyt, ende voor de plaetse daer ghy als vreemdelingh woont van wegen dieverije.
24 [Schaemt ] u voor [verachtinge ] van Godes waerheyt ende verbont: ende met den elleboge te liggen op het broot, ende voor schandelicke afwijsinge in het ontfangen, ende uytgeven.
25 Ende [schaemt u oock ] voor den genen die u groet van wegen uw’ stilswijgen: van wegen het aenschouwen van een lichte vrouwe: ende dat ghy uw’ aengesicht afwendt van een mensche die edel is.
26 [Schaemt u yemants ] deel wech te nemen, ende het gene hem gegeven is: ende te letten op een vrouwe die eenen man heeft.
27 Van te veel u met andere te bemoeijen: ende van eene dienstmaeght, ende en stelt u niet by haer bedde.
28 [Schaemt u oock ] voor uwen vrient van wegen woorden der verwijtinge: ende als ghy hem wat gegeven hebt en verwijt hem dat niet.
29 Ende [schaemt u ] van weder te gaen seggen het gene ghy gehoort hebt: ende te openbaren verborgene saken.
30 Ende ghy sult recht schaemachtigh zijn, ende gunste vinden by alle menschen.
