1 Welcker offerande Gode aengenaem zijn. 14 Godt is een wreker der arme, der weesen, ende der weduwen. 17 Godt hoort het gebedt der vrome ende nedrige, 19 maer doet wrake over de onrechtveerdige, ende onbarmhertige.
1 WIe de wet bewaert, die doet offeranden genoegh: wie op de geboden acht heeft, die offert een slacht-offer des heyls.
2 Ende wie eene weldaet vergeldt, is gelijck die zemel-meel offert. Ende wie een aelmoesse doet, die offert een danck-offer.
3 Het is des Heeren welbehagen dat men af staet van boosheyt, ende afstaen van ongerechtigheyt is versoeninge.
4 En verschijnt niet ledigh voor het aengesicht des Heeren.
5 Want alle dese dingen [moet men doen ] van wegen het gebodt.
6 De offerande des rechtveerdigen maeckt den altaer vet, ende de goede reuck van deselve [komt ] voor den Allerhooghsten.
7 Het slacht-offer eens rechtveerdigen mans is aengenaem: ende de gedachtenisse des selven en sal niet vergeten worden.
8 Verheerlickt den Heere met een goede ooge, ende en vermindert de eerstelingen uwer handen niet.
9 Hebt een vrolick aengesicht in alle uwe gaven, ende heylight uwe tiende met verheuginge.
10 Geeft den Allerhooghsten na het gene hy u gegeven heeft, ende met een goede ooge het gene uwe hant gevonden heeft.
11 Want de Heere is een vergelder, ende hy sal het sevenvoudigh vergelden.
12 En besnoeyt uwe gave niet, want hy en soudese niet aennemen, ende en bemoeyt u met geen onrechtveerdigh slacht-offer.
13 Want de Heere is een Rechter, ende by hem en is geen achtinge des aengesichts.
14 De Heere en sal het aengesicht [des genen die sich ] tegen den armen [stelt ] niet aennemen, maer de smekinge des genen die onrecht lijdt sal hy verhooren.
15 Hy en sal het smeken des weesen niet verachten, noch de weduwe indien sy hare [klaegh- ] reden tot hem uytstort.
16 Vlieten niet de tranen der weduwe af op de wange? ende haer geschrey tegen hem die deselve heeft doen neder komen?
17 Die [Godt ] dient met welbehagen sal aengenomen worden, ende sijn gebedt sal tot aen de wolcken raken.
18 Het gebedt des nedrigen gaet door de wolcken, ende hy en wort niet getroost tot dat hy na by gekomen is: ende en laet niet af tot dat de Allerhooghste het sal ingesien hebben, welcke sal de rechtveerdige oordelen ende recht doen.
19 Oock en sal de Heere niet vertragen, noch de Machtige en sal niet lanckmoedigh zijn over haer, tot dat hy de lenden der onbarmhertige verbroken sal hebben.
20 Ia hy sal den volckeren wrake vergelden, tot dat hy de menighte der smaders sal wech genomen, ende de scepters der onrechtveerdighe verbroken hebben.
21 Tot dat hy den mensche vergelde na sijne handelingen, ende de wercken der menschen na hare gedachten.
22 Tot dat hy sal hebben geoordeelt het recht sijns volcks, ende haer doen verheugen in sijne barmhertigheyt.
23 Hoe tijdigh is de barmhertigheyt in den tijt der verdruckinge: sy is gelijck de wolcken in den tijt der drooghte.
