1 De wijsheyt verheft de nederige, meer dan schoonheyt, ende heerlicke kleederen. 7 Wanneer men berispen, antwoorden, ofte twisten mach. 11 Voorspoet en tegenspoet komt van den Heere, 15 gelijck oock wijsheyt ende wetenschap. 17 Onderscheyt van ongestadigen ende rechten rijckdom, 27 ’t welck hem insonderheyt openbaert aen het eynde des levens. 30 Wien men in sijn huys moet ontfangen, ofte niet ontfangen.
1 DE wijsheyt des nederigen sal zijn hooft verheffen, ende hem in ’t midden der Groote setten.
2 En prijst niemant van wegen sijne schoonheyt, ende en hebt geenen grouwel aen yemant, om sijns gesichts wille.
3 De bije is kleyn onder de vliegende gedierten, ende hare vrucht is het voornaemste der soetigheden.
4 Pronckt niet met de kleederen die ghy aen doet, ende den dagh der heerlickheyt en verheft u niet: want wonderlick zijn de wercken des Heeren, ende sijne wercken zijn den menschen verborgen.
5 Vele Koningen hebben op de vloer geseten, ende een daer men niet op verdacht en was, heeft de kroone gedragen.
6 Vele machtige zijn grootelicks onteert geworden, ende [vele ] heerlicke lieden zijn overgelevert in handen van andere.
7 Berispt niet eer ghy ondersocht hebt, verneemt eerst ende bestraft dan.
8 Antwoort niet eer ghy gehoort hebt, ende in ’t midden der woorden en spreeckt niet in.
9 Twist niet om eene sake die u niet aen en gaet: ende in het gerichte der sondaren en sit niet by.
10 Mijn kint, en bemoeyt u niet met vele dingen, want indien ghy vele aenneemt, ghy en sult niet ontschuldigh zijn: ende indien ghyse na jaeght, soo en sult ghyse niet bereycken: ende ghy en sult geensins ontvlieden als ghy vliedt.
11 Menigh is’er die moeyte doet, ende arbeyt, ende hem haest, ende heeft doch dies te meer gebrecks.
12 Menigh is’er die traegh is, hebbende hulpe van doen, het ontbreeckt hem aen sterckte, ende hy overvloeyt van armoede, ende d’ooge des Heeren siet op hem ten goede, ende recht hem op uyt sijne nederigheyt.
13 Ende verheft sijn hooft van het verderven: ende vele dat aenschouwende, verwonderen haer over hem.
14 Goede ende quade dingen, leven ende doot, armoede ende rijckdom zijn van den Heere.
15 Wijsheyt ende wetenschap, ende kennisse der wet is van den Heere: liefde ende wegen der goede wercken zijn van hem.
16 Dwalinge ende duysternisse zijn met den sondaren geschapen: ende die over quade dingen pocchen, met dien veroudt de boosheyt.
17 De gave des Heeren blijft by de Godtvreesende, ende sijn welbehagen maeckt voorspoedigh in der eeuwigheyt.
18 Menigh is’er die rijck wort door sijn opmercken ende spaersaemheyt, ende dit is sijn deel van sijnen loon.
19 Wanneer hy seght, ick hebbe ruste gevonden, ende nu sal ick van mijne goederen eten sonder ophouden: ende hy en weet niet wat tijt hem over komen sal, ende hy sal deselve anderen na laten ende sterven.
20 Staet in uw’ verbont, ende verkeert daer in, ende wort oudt doende uw’ werck.
21 Verwondert u niet in de wercken des sondaers, maer vertrouwt den Heere, ende blijft in uwen arbeyt.
22 Want het is in de oogen des Heeren licht, snellick ende onvoorsiens eenen armen rijck te maken.
23 De zegen des Heeren is in den loon des Godtvreesenden: ende in eene haestige ure doet hy sijnen zegen uytspruyten.
24 En seght niet, wat hebbe ick van noode te behagen, ende voor wien sullen van nu voort mijne goederen zijn?
25 Seght niet, ick hebbe genoegh, ende het gene ick hebbe is veel, ende wat sal my voortaen in dit leven quaets geschieden?
26 In de goede dagen vergeet men het quade: ende in de quade dagen en wort aen het goede niet gedacht.
27 Want het is voor den Heere licht, in den dagh des doots den mensche te vergelden na sijne wercken.
28 Een quade ure maeckt dat men de wellust vergeet: ende aen het eynde des menschen is de ontdeckinge sijner wercken.
29 Spreeckt niemant saligh voor sijnen doot: oock aen sijne kinderen wort een man gekent.
30 En leyt niet eenen yegelicken in uw’ huys: want de lagen des lasteraers zijn vele.
31 [Gelijck ] een gevangen velthoen in een kevie, alsoo is het herte des hoovaerdigen: ende gelijck een bespieder die daer over komt om te doen vallen.
32 Want hy loert verkeerende het goede in ’t quade: ja in uytgelesen dingen sal hy u een schantvlecke opleggen.
33 Van een kleyne voncke wort de gloeijende kole vermenighvuldight: ende een mensche die een sondaer is loert op bloet.
34 Wacht u voor een boosdader: want hy smeedt boose dingen: dat hy u niet t’eeniger tijt een eeuwige schantvlecke en geve.
35 Laet een vreemde in u huys woonen, ende hy sal u door onruste verstooren: ende sal u van eenige uwer eygene goederen ontvreemden.
1 De wijsheyt verheft de nederige, meer dan schoonheyt, ende heerlicke kleederen. 7 Wanneer men berispen, antwoorden, ofte twisten mach. 11 Voorspoet en tegenspoet komt van den Heere, 15 gelijck oock wijsheyt ende wetenschap. 17 Onderscheyt van ongestadigen ende rechten rijckdom, 27 ’t welck hem insonderheyt openbaert aen het eynde des levens. 30 Wien men in sijn huys moet ontfangen, ofte niet ontfangen.
1 DE wijsheyt des nederigen sal zijn hooft verheffen, ende hem in ’t midden der Groote setten.
2 En prijst niemant van wegen sijne schoonheyt, ende en hebt geenen grouwel aen yemant, om sijns gesichts wille.
3 De bije is kleyn onder de vliegende gedierten, ende hare vrucht is het voornaemste der soetigheden.
4 Pronckt niet met de kleederen die ghy aen doet, ende den dagh der heerlickheyt en verheft u niet: want wonderlick zijn de wercken des Heeren, ende sijne wercken zijn den menschen verborgen.
5 Vele Koningen hebben op de vloer geseten, ende een daer men niet op verdacht en was, heeft de kroone gedragen.
6 Vele machtige zijn grootelicks onteert geworden, ende [vele ] heerlicke lieden zijn overgelevert in handen van andere.
7 Berispt niet eer ghy ondersocht hebt, verneemt eerst ende bestraft dan.
8 Antwoort niet eer ghy gehoort hebt, ende in ’t midden der woorden en spreeckt niet in.
9 Twist niet om eene sake die u niet aen en gaet: ende in het gerichte der sondaren en sit niet by.
10 Mijn kint, en bemoeyt u niet met vele dingen, want indien ghy vele aenneemt, ghy en sult niet ontschuldigh zijn: ende indien ghyse na jaeght, soo en sult ghyse niet bereycken: ende ghy en sult geensins ontvlieden als ghy vliedt.
11 Menigh is’er die moeyte doet, ende arbeyt, ende hem haest, ende heeft doch dies te meer gebrecks.
12 Menigh is’er die traegh is, hebbende hulpe van doen, het ontbreeckt hem aen sterckte, ende hy overvloeyt van armoede, ende d’ooge des Heeren siet op hem ten goede, ende recht hem op uyt sijne nederigheyt.
13 Ende verheft sijn hooft van het verderven: ende vele dat aenschouwende, verwonderen haer over hem.
14 Goede ende quade dingen, leven ende doot, armoede ende rijckdom zijn van den Heere.
15 Wijsheyt ende wetenschap, ende kennisse der wet is van den Heere: liefde ende wegen der goede wercken zijn van hem.
16 Dwalinge ende duysternisse zijn met den sondaren geschapen: ende die over quade dingen pocchen, met dien veroudt de boosheyt.
17 De gave des Heeren blijft by de Godtvreesende, ende sijn welbehagen maeckt voorspoedigh in der eeuwigheyt.
18 Menigh is’er die rijck wort door sijn opmercken ende spaersaemheyt, ende dit is sijn deel van sijnen loon.
19 Wanneer hy seght, ick hebbe ruste gevonden, ende nu sal ick van mijne goederen eten sonder ophouden: ende hy en weet niet wat tijt hem over komen sal, ende hy sal deselve anderen na laten ende sterven.
20 Staet in uw’ verbont, ende verkeert daer in, ende wort oudt doende uw’ werck.
21 Verwondert u niet in de wercken des sondaers, maer vertrouwt den Heere, ende blijft in uwen arbeyt.
22 Want het is in de oogen des Heeren licht, snellick ende onvoorsiens eenen armen rijck te maken.
23 De zegen des Heeren is in den loon des Godtvreesenden: ende in eene haestige ure doet hy sijnen zegen uytspruyten.
24 En seght niet, wat hebbe ick van noode te behagen, ende voor wien sullen van nu voort mijne goederen zijn?
25 Seght niet, ick hebbe genoegh, ende het gene ick hebbe is veel, ende wat sal my voortaen in dit leven quaets geschieden?
26 In de goede dagen vergeet men het quade: ende in de quade dagen en wort aen het goede niet gedacht.
27 Want het is voor den Heere licht, in den dagh des doots den mensche te vergelden na sijne wercken.
28 Een quade ure maeckt dat men de wellust vergeet: ende aen het eynde des menschen is de ontdeckinge sijner wercken.
29 Spreeckt niemant saligh voor sijnen doot: oock aen sijne kinderen wort een man gekent.
30 En leyt niet eenen yegelicken in uw’ huys: want de lagen des lasteraers zijn vele.
31 [Gelijck ] een gevangen velthoen in een kevie, alsoo is het herte des hoovaerdigen: ende gelijck een bespieder die daer over komt om te doen vallen.
32 Want hy loert verkeerende het goede in ’t quade: ja in uytgelesen dingen sal hy u een schantvlecke opleggen.
33 Van een kleyne voncke wort de gloeijende kole vermenighvuldight: ende een mensche die een sondaer is loert op bloet.
34 Wacht u voor een boosdader: want hy smeedt boose dingen: dat hy u niet t’eeniger tijt een eeuwige schantvlecke en geve.
35 Laet een vreemde in u huys woonen, ende hy sal u door onruste verstooren: ende sal u van eenige uwer eygene goederen ontvreemden.
