In desen Psalm wort gesproken van de macht des Heeren, mitsgaders van sijne gerechtigheyt, ende goedertierenheyt over sijn volck: met een vermaninge, door het exempel van Mose ende Aaron, om Godt in sijn gemeynte te loven.
1 DE HEERE regeert, dat de volckeren beven: hy sitt [tusschen ] de Cherubim, de aerde bewege haer.
2 De HEERE is groot in Zion, ende hy is hooge boven alle volckeren.
3 Datse uwen grooten ende vreeslicken name loven, die heyligh is:
4 Ende de sterckte des Koninghs, die’t recht lief heeft: Ghy hebt billickheden bevestight, ghy hebt recht ende gerechtigheyt gedaen in Iacob.
5 Verheft den HEERE onsen Godt, ende buyght u neder voor den voetbanck sijner voeten, hy is heyligh.
6 Mose ende Aaron waren onder sijne Priesters, ende Samuel onder de aenroepers sijnes naems; sy riepen tot den HEERE, ende hy verhoordese.
7 Hy sprack tot hen in eene wolcken-colomne: sy hebben sijne getuygenissen onderhouden, ende d’insettingen [die ] hy hen gegeven hadde.
8 O HEERE onse Godt, ghy hebtse verhoort, ghy zijt hen geweest een vergevende Godt, hoewel wrake doende over hare daden.
9 Verheft den HEERE onsen Godt, ende buyght u voor den bergh sijner heyligheyt, want de HEERE onse Godt is heyligh.
In desen Psalm wort gesproken van de macht des Heeren, mitsgaders van sijne gerechtigheyt, ende goedertierenheyt over sijn volck: met een vermaninge, door het exempel van Mose ende Aaron, om Godt in sijn gemeynte te loven.
1 DE HEERE regeert, dat de volckeren beven: hy sitt [tusschen ] de Cherubim, de aerde bewege haer.
2 De HEERE is groot in Zion, ende hy is hooge boven alle volckeren.
3 Datse uwen grooten ende vreeslicken name loven, die heyligh is:
4 Ende de sterckte des Koninghs, die’t recht lief heeft: Ghy hebt billickheden bevestight, ghy hebt recht ende gerechtigheyt gedaen in Iacob.
5 Verheft den HEERE onsen Godt, ende buyght u neder voor den voetbanck sijner voeten, hy is heyligh.
6 Mose ende Aaron waren onder sijne Priesters, ende Samuel onder de aenroepers sijnes naems; sy riepen tot den HEERE, ende hy verhoordese.
7 Hy sprack tot hen in eene wolcken-colomne: sy hebben sijne getuygenissen onderhouden, ende d’insettingen [die ] hy hen gegeven hadde.
8 O HEERE onse Godt, ghy hebtse verhoort, ghy zijt hen geweest een vergevende Godt, hoewel wrake doende over hare daden.
9 Verheft den HEERE onsen Godt, ende buyght u voor den bergh sijner heyligheyt, want de HEERE onse Godt is heyligh.
