1 Christus sendt noch seventigh discipelen uyt om te prediken, ende onderrichtse, hoese haer tot de reyse schicken, ende tegen de toehoorders dragen sullen, 13 Dreyght de steden Chorazin, Bethsaida, ende Capernaum, van wegen hare onbekeerlickheyt, sware straffen. 17 De seventich komen weder, ende verhalen met blijdtschap watse uytgericht hadden: welcke Christus leert, waer in sy haer meest behooren te verblijden. 21 Danckt sijnen Vader, ende leert van wien de salighmakende kennisse komt. 25 Beantwoort eens Wetgeleerden vrage, wat hy soude moeten doen om het eeuwige leven te be-erven. 29 ende wie sijnen naesten is, met de gelijckenisse van eenen onder de moordenaers gevallen, ende van een Samaritaen geholpen. 38 Wort van twee susters Martha ende Maria onthaelt, ende prijst de Godtsdienstigheyt Marie, boven de sorghvuldigheyt van Martha.
1 ENde na desen stelde de Heere noch andere seventigh, ende sondtse henen voor sijn aengesicht twee en twee, in een yeder stadt ende plaetse, daer hy komen soude.
2 Hy seyde dan tot haer, Den oogst is wel groot, maer de arbeyders zijn weynige: daerom biddet den Heere des oogsts, dat hy arbeyders in sijnen oogst uytstoote.
3 Gaet henen: siet, ick sende u als lammeren in het midden der wolven.
4 En draeght geenen buydel noch male, noch schoenen, ende en groet niemant op den wegh.
5 Ende in wat huys ghy sult ingaen, seght eerst, Vrede [zy ] desen huyse.
6 Ende indien aldaer een sone des vredes is, soo sal uwen vrede op hem rusten, maer indien niet, soo sal [uwen vrede ] tot u weder keeren.
7 Ende blijft in dat selve huys, etende ende drinckende het gene van haer [voorgeset wort. ] Want de arbeyder is sijns loons weerdigh. En gaet niet over van [het eene huys ] in [het ander ] huys.
8 Ende in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u ontfangen, eet het gene u-lieden voorgeset wort.
9 Ende geneest de krancke die daer in zijn, ende seght tot haer, Het Koninckrijcke Godts is na by u gekomen.
10 Maer in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u niet ontfangen, uytgaende op hare straten, soo seght,
11 Oock het stof, dat uyt uwe stadt aen ons kleeft, schudden wy af op u-lieden: nochtans soo weet dit, dattet Koninckrijcke Godts na by u gekomen is.
12 Ende ick segge u, dat het [dien van ] Sodoma verdraeghlicker wesen sal in dien dage, dan deselve stadt.
13 Wee u Chorazin, wee u Bethsaida: want soo in Tyrus ende Sidon de krachten geschiet waren, die in u geschiet zijn, sy souden eertijts in sack ende assche sittende haer bekeert hebben.
14 Doch het sal Tyrus ende Sidon verdraeghlicker zijn in het oordeel, dan u-lieden.
15 Ende ghy Capernaum, die tot den hemel toe verhooght zijt, ghy sult tot der hellen toe neder gestooten worden.
16 Wie u hoort die hoort my: ende wie u verwerpt die verwerpt my: ende wie my verwerpt, die verwerpt den genen die my gesonden heeft.
17 Ende de seventigh zijn weder gekeert met blijdtschap, seggende, Heere, oock de duyvelen zijn ons onderworpen in uwen name.
18 Ende hy seyde tot haer, Ick sagh den satan, als een blicksem, uyt den hemel vallen.
19 Siet ick geve u de macht om op slangen ende scorpioenen te treden, ende over alle kracht des vyants: ende geen dingh en sal u eenighsins beschadigen.
20 Doch en verblijdt u daer in niet, dat de geesten u onderworpen zijn: maer verblijdt u veel meer dat uwe namen geschreven zijn in de hemelen.
21 Te dier ure verheughde hem Iesus in den geest, ende seyde, Ick dancke u Vader, Heere des hemels ende der aerde, dat ghy dese dingen voor den wijsen ende verstandigen verborgen hebt, ende hebt deselve den kinderkens geopenbaert: ja Vader, want alsoo is geweest het welbehagen voor u.
22 Alle dingen zijn my van mijnen Vader over gegeven: ende niemant en weet wie de Sone is, dan de Vader: ende wie de Vader is, dan de Sone, ende dien het de Sone sal willen openbaren.
23 Ende hem keerende na de discipelen, seyde hy [tot haer ] alleen, Saligh zijn de oogen die sien het gene ghy siet.
24 Want ick segge u, dat vele Propheten ende Koningen hebben begeert te sien het gene ghy siet, ende en hebben het niet gesien: ende te hooren het gene ghy hoort, ende en hebben het niet gehoort.
25 Ende siet, een seker Wetgeleerde stont op, hem versoeckende, ende seggende, Meester wat doende sal ick het eeuwige leven be-erven?
26 Ende hy seyde tot hem, Wat is in de wet geschreven? hoe leest ghy?
27 Ende hy antwoordende seyde, Ghy sult den Heere uwen Godt lief hebben uyt geheel uw’ herte, ende uyt geheel uwe ziele, ende uyt geheel uwe kracht, ende uyt geheel uw’ verstant: ende uwen naesten als u selven.
28 Ende hy seyde tot hem, Ghy hebt recht geantwoort: Doet dat, ende ghy sult leven.
29 Maer hy willende hem-selven rechtveerdigen, seyde tot Iesum, Ende wie is mijnen naesten?
30 Ende Iesus antwoordende seyde, Een seker mensche quam af van Ierusalem na Iericho, ende viel onder de moordenaers, welcke hem oock uytgetogen, ende daer toe [sware ] slagen gegeven hebbende, gingen henen, ende lieten [hem ] half doot liggen.
31 Ende by gevalle quam een seker Priester den selven wegh af, ende hem siende gingh hy tegen over [hem ] voorby.
32 Ende desgelijcks oock een Levijt, als hy was by die plaetse, quam hy ende sagh [hem ,] ende gingh tegen over [hem ] voorby.
Sainte-Bible-Geneefse-bijbel-1669
33 Maer een seker Samaritaen reysende quam ontrent hem, ende hem siende wiert hy met innerlicke ontferminge beweeght.
34 Ende hy tot [hem ] gaende verbandt sijne wonden, gietende daer in olie ende wijn: ende hem heffende op sijn eygen beest, voerde hem in de herberge, ende versorghde hem.
35 Ende des anderen daeghs wech gaende langhde hy twee penningen uyt, ende gafse den weerdt, ende seyde tot hem, Draeght sorge voor hem: ende soo wat ghy meer [aen hem ] te koste sult leggen, dat sal ick u weder geven, als ick weder kome.
36 Wie dan van dese drie dunckt u den naesten geweest te zijn, des genen die onder de moordenaers gevallen was?
37 Ende hy seyde, Die barmhertigheyt aen hem gedaen heeft. Soo seyde dan Iesus tot hem, Gaet henen ende doet ghy desgelijcks.
38 Ende het geschiedde, als sy reysden, dat hy quam in een vleck: ende een seker vrouwe met namen Martha ontfingh hem in haer huys.
39 Ende dese hadde een suster genaemt Maria, welcke oock sittende aen de voeten Iesu sijn woort hoorde.
40 Doch Martha was seer besigh met veel dienens, ende daer by komende seyde, Heere, en treckt ghy u dat niet aen, dat mijne suster my alleen laet dienen? Seght dan haer, dat sy my helpe.
41 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Martha, Martha, ghy bekommert ende ontrust u over vele dingen:
42 Maer een dingh is noodigh: doch Maria heeft het goede deel uytgekoren, het welcke van haer niet en sal wech genomen worden.
1 Christus sendt noch seventigh discipelen uyt om te prediken, ende onderrichtse, hoese haer tot de reyse schicken, ende tegen de toehoorders dragen sullen, 13 Dreyght de steden Chorazin, Bethsaida, ende Capernaum, van wegen hare onbekeerlickheyt, sware straffen. 17 De seventich komen weder, ende verhalen met blijdtschap watse uytgericht hadden: welcke Christus leert, waer in sy haer meest behooren te verblijden. 21 Danckt sijnen Vader, ende leert van wien de salighmakende kennisse komt. 25 Beantwoort eens Wetgeleerden vrage, wat hy soude moeten doen om het eeuwige leven te be-erven. 29 ende wie sijnen naesten is, met de gelijckenisse van eenen onder de moordenaers gevallen, ende van een Samaritaen geholpen. 38 Wort van twee susters Martha ende Maria onthaelt, ende prijst de Godtsdienstigheyt Marie, boven de sorghvuldigheyt van Martha.
1 ENde na desen stelde de Heere noch andere seventigh, ende sondtse henen voor sijn aengesicht twee en twee, in een yeder stadt ende plaetse, daer hy komen soude.
2 Hy seyde dan tot haer, Den oogst is wel groot, maer de arbeyders zijn weynige: daerom biddet den Heere des oogsts, dat hy arbeyders in sijnen oogst uytstoote.
3 Gaet henen: siet, ick sende u als lammeren in het midden der wolven.
4 En draeght geenen buydel noch male, noch schoenen, ende en groet niemant op den wegh.
5 Ende in wat huys ghy sult ingaen, seght eerst, Vrede [zy ] desen huyse.
6 Ende indien aldaer een sone des vredes is, soo sal uwen vrede op hem rusten, maer indien niet, soo sal [uwen vrede ] tot u weder keeren.
7 Ende blijft in dat selve huys, etende ende drinckende het gene van haer [voorgeset wort. ] Want de arbeyder is sijns loons weerdigh. En gaet niet over van [het eene huys ] in [het ander ] huys.
8 Ende in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u ontfangen, eet het gene u-lieden voorgeset wort.
9 Ende geneest de krancke die daer in zijn, ende seght tot haer, Het Koninckrijcke Godts is na by u gekomen.
10 Maer in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u niet ontfangen, uytgaende op hare straten, soo seght,
11 Oock het stof, dat uyt uwe stadt aen ons kleeft, schudden wy af op u-lieden: nochtans soo weet dit, dattet Koninckrijcke Godts na by u gekomen is.
12 Ende ick segge u, dat het [dien van ] Sodoma verdraeghlicker wesen sal in dien dage, dan deselve stadt.
13 Wee u Chorazin, wee u Bethsaida: want soo in Tyrus ende Sidon de krachten geschiet waren, die in u geschiet zijn, sy souden eertijts in sack ende assche sittende haer bekeert hebben.
14 Doch het sal Tyrus ende Sidon verdraeghlicker zijn in het oordeel, dan u-lieden.
15 Ende ghy Capernaum, die tot den hemel toe verhooght zijt, ghy sult tot der hellen toe neder gestooten worden.
16 Wie u hoort die hoort my: ende wie u verwerpt die verwerpt my: ende wie my verwerpt, die verwerpt den genen die my gesonden heeft.
17 Ende de seventigh zijn weder gekeert met blijdtschap, seggende, Heere, oock de duyvelen zijn ons onderworpen in uwen name.
18 Ende hy seyde tot haer, Ick sagh den satan, als een blicksem, uyt den hemel vallen.
19 Siet ick geve u de macht om op slangen ende scorpioenen te treden, ende over alle kracht des vyants: ende geen dingh en sal u eenighsins beschadigen.
20 Doch en verblijdt u daer in niet, dat de geesten u onderworpen zijn: maer verblijdt u veel meer dat uwe namen geschreven zijn in de hemelen.
21 Te dier ure verheughde hem Iesus in den geest, ende seyde, Ick dancke u Vader, Heere des hemels ende der aerde, dat ghy dese dingen voor den wijsen ende verstandigen verborgen hebt, ende hebt deselve den kinderkens geopenbaert: ja Vader, want alsoo is geweest het welbehagen voor u.
22 Alle dingen zijn my van mijnen Vader over gegeven: ende niemant en weet wie de Sone is, dan de Vader: ende wie de Vader is, dan de Sone, ende dien het de Sone sal willen openbaren.
23 Ende hem keerende na de discipelen, seyde hy [tot haer ] alleen, Saligh zijn de oogen die sien het gene ghy siet.
24 Want ick segge u, dat vele Propheten ende Koningen hebben begeert te sien het gene ghy siet, ende en hebben het niet gesien: ende te hooren het gene ghy hoort, ende en hebben het niet gehoort.
25 Ende siet, een seker Wetgeleerde stont op, hem versoeckende, ende seggende, Meester wat doende sal ick het eeuwige leven be-erven?
26 Ende hy seyde tot hem, Wat is in de wet geschreven? hoe leest ghy?
27 Ende hy antwoordende seyde, Ghy sult den Heere uwen Godt lief hebben uyt geheel uw’ herte, ende uyt geheel uwe ziele, ende uyt geheel uwe kracht, ende uyt geheel uw’ verstant: ende uwen naesten als u selven.
28 Ende hy seyde tot hem, Ghy hebt recht geantwoort: Doet dat, ende ghy sult leven.
29 Maer hy willende hem-selven rechtveerdigen, seyde tot Iesum, Ende wie is mijnen naesten?
30 Ende Iesus antwoordende seyde, Een seker mensche quam af van Ierusalem na Iericho, ende viel onder de moordenaers, welcke hem oock uytgetogen, ende daer toe [sware ] slagen gegeven hebbende, gingen henen, ende lieten [hem ] half doot liggen.
31 Ende by gevalle quam een seker Priester den selven wegh af, ende hem siende gingh hy tegen over [hem ] voorby.
32 Ende desgelijcks oock een Levijt, als hy was by die plaetse, quam hy ende sagh [hem ,] ende gingh tegen over [hem ] voorby.
33 Maer een seker Samaritaen reysende quam ontrent hem, ende hem siende wiert hy met innerlicke ontferminge beweeght.
34 Ende hy tot [hem ] gaende verbandt sijne wonden, gietende daer in olie ende wijn: ende hem heffende op sijn eygen beest, voerde hem in de herberge, ende versorghde hem.
35 Ende des anderen daeghs wech gaende langhde hy twee penningen uyt, ende gafse den weerdt, ende seyde tot hem, Draeght sorge voor hem: ende soo wat ghy meer [aen hem ] te koste sult leggen, dat sal ick u weder geven, als ick weder kome.
36 Wie dan van dese drie dunckt u den naesten geweest te zijn, des genen die onder de moordenaers gevallen was?
37 Ende hy seyde, Die barmhertigheyt aen hem gedaen heeft. Soo seyde dan Iesus tot hem, Gaet henen ende doet ghy desgelijcks.
38 Ende het geschiedde, als sy reysden, dat hy quam in een vleck: ende een seker vrouwe met namen Martha ontfingh hem in haer huys.
39 Ende dese hadde een suster genaemt Maria, welcke oock sittende aen de voeten Iesu sijn woort hoorde.
40 Doch Martha was seer besigh met veel dienens, ende daer by komende seyde, Heere, en treckt ghy u dat niet aen, dat mijne suster my alleen laet dienen? Seght dan haer, dat sy my helpe.
41 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Martha, Martha, ghy bekommert ende ontrust u over vele dingen:
42 Maer een dingh is noodigh: doch Maria heeft het goede deel uytgekoren, het welcke van haer niet en sal wech genomen worden.