Thola, ende Iaïr, zijn Richteren, ver s 1, etc . Israël vervalt in grouwelicke afgoderije, 6. Dies Godt haer over geeft in de hant der Philistijnen ende Ammoniten, diese jammerlick plagen, 7. Israel verkrijght ten laetsten, door ootmoedigh bidden ende smeecken, mitsgaders afschaffinge der afgoderije, genade by Godt, 10. De Ammoniten ende Israëliten legeren sich tegen malkanderen in Gilead, 17.
1 NA Abimelech nu stont op, om Israël te behouden, Thola, een sone van Pua, sone van Dodo, een man van Issaschar: ende hy woonde tot Samir, op het geberghte Ephraims.
2 Ende hy richtede Israël drie ende twintigh jaer: ende hy sterf, ende wert begraven tot Samir.
3 Ende na hem stont op Iaïr, de Gileaditer: ende hy richtede Israël twee ende twintigh jaer.
4 Ende hy hadde dertigh sonen, rijdende op dertigh ezelveulens, ende die hadden dertigh steden, die sy noemden Havvoth Iaïr, tot op desen dagh; dewelcke in den lande Gilead zijn.
5 Ende Iaïr sterf, ende wert begraven tot Kamon.
6 Doe voeren de kinderen Israëls voort, te doen dat quaet was in de oogen des HEEREN, ende dienden den Baalim, ende Astharoth, ende den goden van Syrien, ende den goden van Zidon, ende den goden van Moab, ende den goden der kinderen Ammons, mitsgaders den goden der Philistijnen: ende sy verlieten den HEERE, ende en dienden hem niet.
7 Soo ontstack de toorn des HEEREN tegen Israël: ende hy verkochtse in de hant der Philistijnen, ende in de hant der kinderen Ammons.
8 Ende sy onderdruckten ende vertraden de kinderen Israëls in dat selve jaer: achtien jaer [onderdruckten sy ] alle de kinderen Israëls, die aen gene zijde der Iordane waren, in den lande der Amoriten, dat in Gilead is.
9 Daer toe togen de kinderen Ammons over de Iordane, om te krijgen, selfs tegen Iuda, ende tegen Benjamin, ende tegen het huys Ephraims: soo dat Israël seer bange wert.
10 Doe riepen de kinderen Israëls tot den HEERE, seggende: Wy hebben tegen u gesondight, soo om dat wy onsen Godt hebben verlaten, als dat wy den Baalim gedient hebben.
11 Maer de HEERE seyde tot de kinderen Israëls: Heb ick u niet van de Egyptenaren, ende van de Amoriten, ende van de kinderen Ammons, ende van de Philistijnen,
12 Ende de Zidoniers, ende Amalekiten, ende Maoniten, [die ] u onderdruckten, doe ghy tot my riepet, als dan uyt hare hant verlost?
13 Nochtans hebt ghy my verlaten, ende anderen goden gedient: daerom en sal ick u niet meer verlossen.
14 Gaet henen, ende roept tot de goden, die ghy verkoren hebt: laet u die verlossen, ter tijt uwer benauwtheyt.
15 Maer de kinderen Israëls seyden tot den HEERE; Wy hebben gesondight, doet ghy ons, na alles dat goet is in uwe oogen: alleenlick verlost ons doch te desen dage.
16 Ende sy deden de vreemde goden uyt haer midden wech, ende dienden den HEERE: doe wert sijne ziele verdrietigh over den arbeyt van Israël.
17 Ende de kinderen Ammons werden by een geroepen, ende legerden hen in Gilead: daer en tegen werden de kinderen Israëls vergadert, ende legerden hen te Mizpa.
18 Doe seyden het volck, de Oversten van Gilead, d’een tot den anderen; Wie is de man, die beginnen sal te strijden tegen de kinderen Ammons? Die sal tot een Hooft zijn allen inwoonderen van Gilead.
Thola, ende Iaïr, zijn Richteren, ver s 1, etc . Israël vervalt in grouwelicke afgoderije, 6. Dies Godt haer over geeft in de hant der Philistijnen ende Ammoniten, diese jammerlick plagen, 7. Israel verkrijght ten laetsten, door ootmoedigh bidden ende smeecken, mitsgaders afschaffinge der afgoderije, genade by Godt, 10. De Ammoniten ende Israëliten legeren sich tegen malkanderen in Gilead, 17.
1 NA Abimelech nu stont op, om Israël te behouden, Thola, een sone van Pua, sone van Dodo, een man van Issaschar: ende hy woonde tot Samir, op het geberghte Ephraims.
2 Ende hy richtede Israël drie ende twintigh jaer: ende hy sterf, ende wert begraven tot Samir.
3 Ende na hem stont op Iaïr, de Gileaditer: ende hy richtede Israël twee ende twintigh jaer.
4 Ende hy hadde dertigh sonen, rijdende op dertigh ezelveulens, ende die hadden dertigh steden, die sy noemden Havvoth Iaïr, tot op desen dagh; dewelcke in den lande Gilead zijn.
5 Ende Iaïr sterf, ende wert begraven tot Kamon.
6 Doe voeren de kinderen Israëls voort, te doen dat quaet was in de oogen des HEEREN, ende dienden den Baalim, ende Astharoth, ende den goden van Syrien, ende den goden van Zidon, ende den goden van Moab, ende den goden der kinderen Ammons, mitsgaders den goden der Philistijnen: ende sy verlieten den HEERE, ende en dienden hem niet.
7 Soo ontstack de toorn des HEEREN tegen Israël: ende hy verkochtse in de hant der Philistijnen, ende in de hant der kinderen Ammons.
8 Ende sy onderdruckten ende vertraden de kinderen Israëls in dat selve jaer: achtien jaer [onderdruckten sy ] alle de kinderen Israëls, die aen gene zijde der Iordane waren, in den lande der Amoriten, dat in Gilead is.
9 Daer toe togen de kinderen Ammons over de Iordane, om te krijgen, selfs tegen Iuda, ende tegen Benjamin, ende tegen het huys Ephraims: soo dat Israël seer bange wert.
10 Doe riepen de kinderen Israëls tot den HEERE, seggende: Wy hebben tegen u gesondight, soo om dat wy onsen Godt hebben verlaten, als dat wy den Baalim gedient hebben.
11 Maer de HEERE seyde tot de kinderen Israëls: Heb ick u niet van de Egyptenaren, ende van de Amoriten, ende van de kinderen Ammons, ende van de Philistijnen,
12 Ende de Zidoniers, ende Amalekiten, ende Maoniten, [die ] u onderdruckten, doe ghy tot my riepet, als dan uyt hare hant verlost?
13 Nochtans hebt ghy my verlaten, ende anderen goden gedient: daerom en sal ick u niet meer verlossen.
14 Gaet henen, ende roept tot de goden, die ghy verkoren hebt: laet u die verlossen, ter tijt uwer benauwtheyt.
15 Maer de kinderen Israëls seyden tot den HEERE; Wy hebben gesondight, doet ghy ons, na alles dat goet is in uwe oogen: alleenlick verlost ons doch te desen dage.
16 Ende sy deden de vreemde goden uyt haer midden wech, ende dienden den HEERE: doe wert sijne ziele verdrietigh over den arbeyt van Israël.
17 Ende de kinderen Ammons werden by een geroepen, ende legerden hen in Gilead: daer en tegen werden de kinderen Israëls vergadert, ende legerden hen te Mizpa.
18 Doe seyden het volck, de Oversten van Gilead, d’een tot den anderen; Wie is de man, die beginnen sal te strijden tegen de kinderen Ammons? Die sal tot een Hooft zijn allen inwoonderen van Gilead.
