Het xxxiiij. Capittel.
Mose klimt op den bergh Nebo, van waer hem Godt het beloofde lant laet sien, ver s 1, et c. Mose, noch frisch zijnde, sterft aldaer, wort van Godt begraven, ende van Israël beweent, 5. Iosua wort geroemt, maer Mose veel meer, 9. 1 DOe gingh Mose op, uyt de vlacke velden Moabs na den bergh Nebo, op de hooghte van Pisga, welcke recht tegen Iericho over is: ende de HEERE wees hem dat gantsche lant, Gilead tot Dan toe;
2 Ende ’t gantsche Naphtali, ende ’t lant van Ephraim, ende Manasse: ende ’t gantsche lant van Iuda, tot aen de achterste zee.
3 Ende het Zuyden, ende het effene velt der valleije van Iericho, de palmstadt, tot Zoar toe.
4 Ende de HEERE seyde tot hem; Dit is het lant, dat ick Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen hebbe, seggende; Uwen zade sal ick het geven: ick heb het u met uwe oogen doen sien, maer ghy en sult daer henen niet over gaen.
5 Alsoo sterf Mose, de knecht des HEEREN, aldaer, in den lande Moabs, na des HEEREN mont.
6 Ende Hy begroef hem in een dal, in den lande Moabs, tegen over Beth Peor, ende niemant heeft sijn graf geweten, tot op desen dagh.
7 Mose nu was hondert ende twintigh jaer oudt, als hy sterf: sijn ooge was niet doncker geworden, ende sijne kracht en was niet vergaen.
8 Ende de kinderen Israëls beweenden Mose in de vlacke velden Moabs, dertigh dagen: ende de dagen des weenens, der rouwe over Mose, werden voleyndt.
9 Iosua nu, de sone van Nun, was vol van den Geest der wijsheyt, want Mose hadde sijne handen op hem geleyt: soo hoorden de kinderen Israëls na hem, ende deden gelijck als de HEERE Mose geboden hadde.
10 Ende daer en stont geen Propheet meer op in Israël, gelijck Mose: dien de HEERE gekent hadde, van aengesichte tot aengesichte:
11 In alle de teeckenen, ende de wonderen, daer toe hem de HEERE gesonden heeft, om die in Egyptenlant te doen aen Pharao, ende aen alle sijne knechten, ende aen al sijn lant:
12 Ende in alle die stercke hant, ende in alle die groote verschrickinge: die Mose gedaen heeft voor de oogen des gantschen Israëls.
FINIS Het xxxiiij. Capittel.
Mose klimt op den bergh Nebo, van waer hem Godt het beloofde lant laet sien, ver s 1, et c. Mose, noch frisch zijnde, sterft aldaer, wort van Godt begraven, ende van Israël beweent, 5. Iosua wort geroemt, maer Mose veel meer, 9. 1 DOe gingh Mose op, uyt de vlacke velden Moabs na den bergh Nebo, op de hooghte van Pisga, welcke recht tegen Iericho over is: ende de HEERE wees hem dat gantsche lant, Gilead tot Dan toe;
2 Ende ’t gantsche Naphtali, ende ’t lant van Ephraim, ende Manasse: ende ’t gantsche lant van Iuda, tot aen de achterste zee.
3 Ende het Zuyden, ende het effene velt der valleije van Iericho, de palmstadt, tot Zoar toe.
4 Ende de HEERE seyde tot hem; Dit is het lant, dat ick Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen hebbe, seggende; Uwen zade sal ick het geven: ick heb het u met uwe oogen doen sien, maer ghy en sult daer henen niet over gaen.
5 Alsoo sterf Mose, de knecht des HEEREN, aldaer, in den lande Moabs, na des HEEREN mont.
6 Ende Hy begroef hem in een dal, in den lande Moabs, tegen over Beth Peor, ende niemant heeft sijn graf geweten, tot op desen dagh.
7 Mose nu was hondert ende twintigh jaer oudt, als hy sterf: sijn ooge was niet doncker geworden, ende sijne kracht en was niet vergaen.
8 Ende de kinderen Israëls beweenden Mose in de vlacke velden Moabs, dertigh dagen: ende de dagen des weenens, der rouwe over Mose, werden voleyndt.
9 Iosua nu, de sone van Nun, was vol van den Geest der wijsheyt, want Mose hadde sijne handen op hem geleyt: soo hoorden de kinderen Israëls na hem, ende deden gelijck als de HEERE Mose geboden hadde.
10 Ende daer en stont geen Propheet meer op in Israël, gelijck Mose: dien de HEERE gekent hadde, van aengesichte tot aengesichte:
11 In alle de teeckenen, ende de wonderen, daer toe hem de HEERE gesonden heeft, om die in Egyptenlant te doen aen Pharao, ende aen alle sijne knechten, ende aen al sijn lant:
12 Ende in alle die stercke hant, ende in alle die groote verschrickinge: die Mose gedaen heeft voor de oogen des gantschen Israëls.
FINIS
