Manasse is een grouwelick afgodendienaer, ver s 1, et c. daerom dreyght, ende straft hem Godt, dat hy gevangelick na Babel wech gevoert wert, 10. Daer bekeert hy hem, dat hy weder in sijn Rijcke gestelt wort, 12. wat hy daer na gedaen heeft, 14. hy sterft, 20. sijn sone Amon is een godtloos Koningh na hem, 21. wort vermoort van sijne knechten, 24. Iosia sijn sone komt in sijne plaetse, 25.
1 MAnasse was twaelf jaer oudt, als hy Koningh wert, ende regeerde vijf en vijftigh jaer te Ierusalem.
2 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN; na de grouwelen der Heydenen, die de HEERE voor het aengesichte der kinderen Israëls uyt de besittinge verdreven hadde.
3 Want hy bouwde de hooghten weder op, die sijn vader Iehizkia afgebroken hadde, ende richtede den Baalim altaren op, ende maeckte bosschen, ende boogh sich neder voor al het heyr des hemels, ende diendese.
4 Ende bouwde altaren in ’t Huys des HEEREN, van het welcke de HEERE geseyt hadde; Te Ierusalem sal mijnen naem zijn tot in eeuwigheyt.
5 Daer toe bouwde hy altaren al den heyre des hemels, in beyde de voorhoven van het Huys des HEEREN.
6 Ende hy dede sijne sonen door het vyer gaen, in het dal des soons Hinnoms, ende pleeghde guychelrije, ende gaf op vogelgeschrey acht, ende tooverde, ende hy stelde waerseggers, ende duyvels-konstenaren: hy dede [seer ] veel quaets in de oogen des HEEREN; om hem tot toorn te verwecken.
7 Hy stelde oock eens gesnedenen beelts gelijckenisse, die hy gemaeckt hadde, in het Huys Godts, van het welcke Godt geseyt hadde tot David, ende tot sijnen sone Salomo; In dit Huys, ende te Ierusalem, dat ick uyt allen stammen Israëls verkoren hebbe, sal ick mijnen naem setten tot in eeuwigheyt,
8 Ende ick en sal den voet Israëls niet meer doen wijcken van het lant, dat ick uwen vaderen bestelt hebbe: alleenlick soose waer nemen te doen, al ’t gene dat ick hen geboden hebbe, na de gantsche wet, ende insettingen, ende rechten, door de hant Mose.
9 Soo dede Manasse Iuda, ende de inwoonderen te Ierusalem dwalen; dat sy erger deden dan de Heydenen, die de HEERE voor het aengesicht der kinderen Israëls verdelght hadde.
10 De HEERE sprack wel tot Manasse, ende tot sijn volck; maer sy en merckten daer niet op.
11 Daerom bracht de HEERE over hen de Krijghs-overste, die de Koningh van Assyrien hadde, dewelcke Manasse gevangen namen onder de doornen: ende sy bonden hem met twee koperen ketenen, ende voerden hem na Babel.
12 Ende als hy hem benauwde, badt hy het aengesichte des HEEREN sijnes Godts, ernstelick aen, ende vernederde sich seer voor het aengesicht des Godts sijner vaderen:
13 Ende badt hem, ende hy liet sich van hem verbidden, ende hoorde sijne smeeckinge, ende hy bracht hem weder te Ierusalem, in sijn Koninckrijcke: Doe kende Manasse, dat de HEERE, Godt is.
14 Ende na desen bouwde hy den buyten muer aen de stadt Davids, aen de westzijde van Gihon in het dal, ende tot den ingangh van de vischpoorte, ende omcingelde Ophel, ende verhief dien seer: hy leyde oock Krijghs-oversten in alle vaste steden in Iuda.
15 Ende hy nam de vreemde Goden, ende die gelijckenisse uyt het Huys des HEEREN wech, mitsgaders alle de altaren, die hy gebouwt hadde op den bergh van het Huys des HEEREN, ende te Ierusalem: ende hy wierpse buyten de stadt.
16 Ende hy richtede den altaer des HEEREN toe, ende offerde daer op danck-offeren, ende lof-offeren, ende seyde tot Iuda, dat sy den HEERE den Godt Israëls dienen souden.
17 Maer het volck offerde noch op de hooghten, hoewel den HEERE haren Godt.
18 Het overige nu der geschiedenissen Manasse, ende sijn gebedt tot sijnen Godt, oock de woorden der Sienderen, die tot hem gesproken hebben, in den naem des HEEREN des Godts Israëls; siet, die zijn in de geschiedenissen der Koningen Israëls:
fillerstatenvertaling
19 Ende sijn gebedt, ende hoe sich [Godt ] van hem heeft laten verbidden, oock alle sijne sonde, ende sijne overtredinge, ende de plaetsen, daer hy hooghten opgebouwt, ende bosschen, ende gesnedene beelden gestelt heeft, eer hy vernedert wert, siet, dat is beschreven in de woorden der Sienders.
20 Ende Manasse ontsliep met sijnen vaderen, ende sy begroeven hem in sijn huys: ende sijn sone Amon wert Koningh in sijne plaetse.
21 Amon was twee en twintigh jaer oudt, als hy Koningh wert: ende regeerde twee jaren te Ierusalem.
22 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN, gelijck als sijn vader Manasse gedaen hadde: want Amon offerde allen den gesnedenen beelden, die sijn vader Manasse gemaeckt hadde, ende diendese.
23 Maer hy en vernederde sich niet voor het aengesichte des HEEREN, gelijck Manasse sijn vader sich vernedert hadde: maer dese Amon vermenighvuldighde de schult.
24 Ende sijne knechten maeckten eene verbintenisse tegen hem, ende doodden hem in sijn huys.
25 Maer het volck des lants sloeghse alle, die de verbintenisse tegen den Koningh Amon gemaeckt hadden: ende het volck des lants maeckte sijnen sone Iosia Koningh in sijne plaetse.
Manasse is een grouwelick afgodendienaer, ver s 1, et c. daerom dreyght, ende straft hem Godt, dat hy gevangelick na Babel wech gevoert wert, 10. Daer bekeert hy hem, dat hy weder in sijn Rijcke gestelt wort, 12. wat hy daer na gedaen heeft, 14. hy sterft, 20. sijn sone Amon is een godtloos Koningh na hem, 21. wort vermoort van sijne knechten, 24. Iosia sijn sone komt in sijne plaetse, 25.
1 MAnasse was twaelf jaer oudt, als hy Koningh wert, ende regeerde vijf en vijftigh jaer te Ierusalem.
2 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN; na de grouwelen der Heydenen, die de HEERE voor het aengesichte der kinderen Israëls uyt de besittinge verdreven hadde.
3 Want hy bouwde de hooghten weder op, die sijn vader Iehizkia afgebroken hadde, ende richtede den Baalim altaren op, ende maeckte bosschen, ende boogh sich neder voor al het heyr des hemels, ende diendese.
4 Ende bouwde altaren in ’t Huys des HEEREN, van het welcke de HEERE geseyt hadde; Te Ierusalem sal mijnen naem zijn tot in eeuwigheyt.
5 Daer toe bouwde hy altaren al den heyre des hemels, in beyde de voorhoven van het Huys des HEEREN.
6 Ende hy dede sijne sonen door het vyer gaen, in het dal des soons Hinnoms, ende pleeghde guychelrije, ende gaf op vogelgeschrey acht, ende tooverde, ende hy stelde waerseggers, ende duyvels-konstenaren: hy dede [seer ] veel quaets in de oogen des HEEREN; om hem tot toorn te verwecken.
7 Hy stelde oock eens gesnedenen beelts gelijckenisse, die hy gemaeckt hadde, in het Huys Godts, van het welcke Godt geseyt hadde tot David, ende tot sijnen sone Salomo; In dit Huys, ende te Ierusalem, dat ick uyt allen stammen Israëls verkoren hebbe, sal ick mijnen naem setten tot in eeuwigheyt,
8 Ende ick en sal den voet Israëls niet meer doen wijcken van het lant, dat ick uwen vaderen bestelt hebbe: alleenlick soose waer nemen te doen, al ’t gene dat ick hen geboden hebbe, na de gantsche wet, ende insettingen, ende rechten, door de hant Mose.
9 Soo dede Manasse Iuda, ende de inwoonderen te Ierusalem dwalen; dat sy erger deden dan de Heydenen, die de HEERE voor het aengesicht der kinderen Israëls verdelght hadde.
10 De HEERE sprack wel tot Manasse, ende tot sijn volck; maer sy en merckten daer niet op.
11 Daerom bracht de HEERE over hen de Krijghs-overste, die de Koningh van Assyrien hadde, dewelcke Manasse gevangen namen onder de doornen: ende sy bonden hem met twee koperen ketenen, ende voerden hem na Babel.
12 Ende als hy hem benauwde, badt hy het aengesichte des HEEREN sijnes Godts, ernstelick aen, ende vernederde sich seer voor het aengesicht des Godts sijner vaderen:
13 Ende badt hem, ende hy liet sich van hem verbidden, ende hoorde sijne smeeckinge, ende hy bracht hem weder te Ierusalem, in sijn Koninckrijcke: Doe kende Manasse, dat de HEERE, Godt is.
14 Ende na desen bouwde hy den buyten muer aen de stadt Davids, aen de westzijde van Gihon in het dal, ende tot den ingangh van de vischpoorte, ende omcingelde Ophel, ende verhief dien seer: hy leyde oock Krijghs-oversten in alle vaste steden in Iuda.
15 Ende hy nam de vreemde Goden, ende die gelijckenisse uyt het Huys des HEEREN wech, mitsgaders alle de altaren, die hy gebouwt hadde op den bergh van het Huys des HEEREN, ende te Ierusalem: ende hy wierpse buyten de stadt.
16 Ende hy richtede den altaer des HEEREN toe, ende offerde daer op danck-offeren, ende lof-offeren, ende seyde tot Iuda, dat sy den HEERE den Godt Israëls dienen souden.
17 Maer het volck offerde noch op de hooghten, hoewel den HEERE haren Godt.
18 Het overige nu der geschiedenissen Manasse, ende sijn gebedt tot sijnen Godt, oock de woorden der Sienderen, die tot hem gesproken hebben, in den naem des HEEREN des Godts Israëls; siet, die zijn in de geschiedenissen der Koningen Israëls:
19 Ende sijn gebedt, ende hoe sich [Godt ] van hem heeft laten verbidden, oock alle sijne sonde, ende sijne overtredinge, ende de plaetsen, daer hy hooghten opgebouwt, ende bosschen, ende gesnedene beelden gestelt heeft, eer hy vernedert wert, siet, dat is beschreven in de woorden der Sienders.
20 Ende Manasse ontsliep met sijnen vaderen, ende sy begroeven hem in sijn huys: ende sijn sone Amon wert Koningh in sijne plaetse.
21 Amon was twee en twintigh jaer oudt, als hy Koningh wert: ende regeerde twee jaren te Ierusalem.
22 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN, gelijck als sijn vader Manasse gedaen hadde: want Amon offerde allen den gesnedenen beelden, die sijn vader Manasse gemaeckt hadde, ende diendese.
23 Maer hy en vernederde sich niet voor het aengesichte des HEEREN, gelijck Manasse sijn vader sich vernedert hadde: maer dese Amon vermenighvuldighde de schult.
24 Ende sijne knechten maeckten eene verbintenisse tegen hem, ende doodden hem in sijn huys.
25 Maer het volck des lants sloeghse alle, die de verbintenisse tegen den Koningh Amon gemaeckt hadden: ende het volck des lants maeckte sijnen sone Iosia Koningh in sijne plaetse.