1 De lof Elie, sijne mirakelen, ende andere daden. 13 De beroepinge Elisei, ende sijne stantvastigheyt, met sijne wercken oock na sijnen doot. 16 De onbekeerlickheyt des volcks Israëls. 19 De lof Ezechie, ende de wonderlicke verlossinge der stadt Ierusalem, van de macht Sennacheribs. 25 De mirakelen, ende prophetien Esaie.
1 DAer na stont Elias de Propheet op gelijck een vyer: ende sijn woort brandde als een fackel.
2 Welcke over haer bracht eenen strengen honger, ende door sijnen yver maeckte hy dat harer weynigh wierden.
3 Door het woort des Heeren hielt hy den hemel op: ende dede drie mael vyer uyt den hemel neder komen. Hoe zijt ghy verheerlickt geworden Elia door uwe wonderdaden!
4 Ende wie is u gelijck om te roemen!
5 Die ghy eenen dooden uyt den doot hebt opgeweckt, ende eene ziele uyt het graf door ’t woort des Allerhooghsten.
6 Ghy hebt Koningen afgevoert in het verderf: ende die verheven waren tot eere, van haer bedde.
7 Die ghy hebt in Sina gehoort de bestraffinge des Heeren, ende in Choreb de oordeelen der wrake.
8 Ghy die Koningen hebt gesalft, dat sy het souden vergelden: ende Propheten die na u souden volgen.
9 Die ghy opgenomen zijt geweest door eenen vyerigen draeywint in een wagen met vyerige peerden.
10 Ghy zijt opgeschreven om [te doen ] bestraffingen tot sijner tijt, ende te stillen den toorne des grimmigen oordeels des Heeren: te keeren het herte des vaders tot den soon, ende te bestellen de stammen Iacobs.
11 Saligh zijnse die u gesien hebben, ende die in liefde ontslapen zijn.
12 Want oock wy sullen sekerlick leven.
13 Elias is het die bedeckt wiert met eenen draeywint: ende Eliseus wiert vervult met den Heyligen Geest: ende in sijne dagen en wiert hy niet beweeght van de Overste, ende niemant heeft hem met gewelt onderdruckt.
14 Geen dingh en gingh hem te boven: ende als hy ontslapen was propheteerde sijn lichaem.
15 Ende in sijn leven dede hy wonderen, ende in sijne doot waren sijne wercken wonderlick.
16 Door alle dese dingen en bekeerde haer het volck niet: ende en stont van hare sonden niet af, tot dat sy als eenen roof sijn wech gevoert uyt haer lant, ende verstroyt door de gantsche aerde.
17 Ende daer bleef een kleyn volck over, ende een Overste in het huys Davids.
18 Eenige der selve deden wel het gene [Gode ] behagelick was, maer eenige vermenighvuldighden de sonden.
19 Ezechias maeckte sijne stadt vast, ende leydde water in het midden van deselve: hy groef den spitsen rotzsteen met yser, ende bouwde fonteynen om water te hebben.
20 In sijne dagen trock Sennacherib op, ende sandt Rabsakes van Lachis, ende verhief sijne hant tegen Sion, ende pochtede seer in sijnen hooghmoedt.
21 Doe wierden hare herten ende handen beweeght, ende kregen weedommen gelijck de barende vrouwen.
22 Ende sy riepen den Heere den Ontfermer aen, ende breydden hare handen tot hem uyt.
23 Ende de Heylige uyt den hemel verhoorde haer, ende verlostese door de hant Esaie.
24 Hy sloegh het leger der Assyriers, ende sijn Engel vermorselde haer.
25 Want Ezechias dede dat den Heere wel geviel, ende hieldt vast aen de wegen Davids sijns vaders, gelijck Esaias die groote ende eerweerdige Propheet in sijne gesichte geboden hadde.
26 In sijne daghen gingh de sonne achterwaerts, ende [de Heere ] verlenghde den Koningh het leven.
27 Hy sagh door eenen grooten Geest de laetste dingen, ende troostede de gene die treurden in Sion.
28 Hy wees aen de toekomende dingen tot in eeuwigheyt, ende de verborgene dingen eer deselve geschiedden.
